Peroxidon jest preparatem stworzonym w celu umożliwienia wybielania zębów bezmiazgowych - czyli poddanych leczeniu kanałowemu i martwych. Uwaga: producent nie zaleca stosowania preparatu do zębów, które nie były wcześniej wyleczone. Substancją aktywną preparatu jest nadtlenek mocznika.
Zasada działania preparatu jest prosta. Opiera się na reakcji chemicznej, w wyniku której po aplikacji produktu dochodzi do rozłożenia nadtlenku mocznika na mocznik i nadtlenek wodoru. Ten drugi z kolei rozpada się na wodę oraz aktywny tlen - i to właśnie ta substancja odpowiada za zmianę kolorytu szkliwa martwego zęba. W przypadku nieuzyskania optymalnego efektu za pierwszym razem, aplikację preparatu można powtórzyć. Nie wolno stosować go więcej niż pięć razy na jednego martwego zęba ze względu na ryzyko wystąpienia niepożądanych reakcji lub uszkodzenia wierzchniej warstwy zęba.
Przed zastosowaniem, produkt należy rozmieszać w odpowiednich proporcjach z gliceryną w celu uzyskania optymalnej konsystencji. Ma ona umożliwić swobodną aplikację pasty na zęba. Przyjąć można, że (orientacyjnie) na dwie łyżeczki proszku przypadać powinna jedna kropla gliceryny. Nie wolno stosować innego środka niż gliceryna w celu rozrobienia Peroxidonu do konsystencji pasty.
Zęby poddane wybielaniu tym preparatem należy bezwzględnie poddawać kontrolom (radiologicznym oraz klinicznym) przez minimum 7 lat od zabiegu. W tym okresie preparat może wywołać resorpcję przyszyjkową zęba - stąd zalecenia, jednak najbezpieczniej jest kontrolować zęby co pół roku.
Nie zaleca się stosowania produktu u kobiet ciężarnych, a także pań w okresie karmienia piersią. Nie jest on odpowiedni również dla osób ze stwierdzoną nadwrażliwością na którykolwiek ze składników preparatu.
W opakowaniu znajdziemy pojemnik zawierający 7g proszku.